-
1 urze|c
pf — urze|kać impf (urzeknę, urzekniesz, urzeknie, urzekł, urzekła, urzekli — urzekam) vt 1. (zachwycić) to bewitch, to enchant; to beguile książk.- był urzeczony jej urodą he was bewitched by her beauty- urzekła ich sztuka hiszpańska they were enchanted by Spanish art- urzekające ruiny zamku the bewitching ruins of a castle2. (zaczarować) urzec kogoś to put a. cast a spell on sb, to bewitch sb- czy ktoś cię urzekł? stoisz jak kamień are you under a spell? you seem petrified- patrzeć na kogoś jak urzeczony to stare open-mouthed at sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > urze|c
См. также в других словарях:
urzec — dk Vc, urzeknę, urzekniesz, urzeknij, urzekł, urzekła, urzekli, urzekłszy, urzeczony urzekać ndk I, urzecam, urzecasz, urzecają, urzecaj, urzecał 1. «według dawnych wierzeń: rzucić na kogoś urok; zaczarować» 2. «wzbudzić podziw, zachwyt, olśnić,… … Słownik języka polskiego
